ɫ����Ƶ

Elke avond ging een gezin aan tafel zitten en sprak gebeden uit bij het eten. De vader sloot het gebed af door te vragen of God als gast van het gezin aan tafel zou komen en hun eten zou zegenen. Elke avond sloot de vader het gebed af met dezelfde woorden voordat ze aan hun diner konden beginnen. Zijn zoontje luisterde elke avond aandachtig naar dit gebed.

Op een dag vroeg de jongen aan zijn vader: “Waarom vraag je God elke avond om te komen als God nooit komt?”

De vader had geen antwoord, maar slaagde erin te zeggen: “Nou zoon, we zullen gewoon blijven wachten. Ik weet zeker dat God onze uitnodiging elke avond hoort.”

“Vader, als je werkelijk verwacht dat God komt eten, hoe komt het dan dat je nooit een plaats voor God aan tafel klaarmaakt? Als je werkelijk wilt dat God komt, dan moeten wij een plaats voor God klaarmaken.”

De vader schaamde zich voor de scherpe observatie en vragen van de jongen. Om een einde te maken aan zijn vragen, dekte hij een plaats aan tafel voor God. Hij zette fijn zilverwerk neer, een bord, een servet en een glas.

Zodra hij klaar was met het dekken van de tafel, werd er op hun deur geklopt. De jongen was opgewonden toen hij dacht dat God was gekomen. Toen hij de deur opendeed, zag hij een kleine jonge dakloze jongen voor de deur staan. Hij rilde omdat het buiten vroor. De zoon was eerst geschokt omdat hij verwachtte God te zien. Maar toen dacht hij even na en zei: “Ik denk dat God vandaag niet kon komen, dus heeft God in plaats daarvan deze jongen gestuurd.”

“Kom binnen,” zei hij, en liet de jongen plaatsnemen op Gods lege plek aan de eettafel.

Deze anekdote herinnert ons eraan dat we nooit weten in welke vorm God naar ons toe zal komen. Velen willen God alleen rechtstreeks dienen. We realiseren ons niet dat het ook Gods werk is om Gods schepping te dienen. Elke dag biedt het leven ons kansen om anderen te helpen. Als we anderen helpen, helpen we Gods kinderen.

We zijn allemaal een deel van God. Als we iemand afwijzen, wijzen we een van Gods kinderen af. Hoe kunnen we verwachten dat God tevreden met ons is als we een van Gods schepselen niet helpen?

Spiritualiteit is gevoelig zijn voor en afgestemd zijn op de behoeften van anderen. Terwijl we proberen spiritueel vooruit te komen door onze meditaties, moeten we beginnen ons hart te openen om de hele schepping als één familie te beschouwen. We zullen ontdekken dat we, zonder iets voor onszelf terug te willen, zullen gaan dienen vanuit ons eigen hart. Als we dat doen, zullen we ontdekken dat we echt Gods welhagen hebben verdiend.